Polskiego Zrzeszenia Wykonawców
Badań Podłoża Gruntowego
Ruch wody w gruncie jest złożonym procesem, który zachodzi na różnych głębokościach i jest wynikiem wielu czynników, takich jak rodzaj gruntu, jego struktura, zawartość wody, temperatura czy ciśnienie atmosferyczne. Woda porusza się przez grunt zarówno pod wpływem sił grawitacji, jak i sił kapilarnych. Szybkość tego ruchu ma kluczowe znaczenie dla bilansu wodnego, a także dla procesów erozyjnych i osiadania gruntu. Ponadto, ruch wody w gruncie wpływa na wymianę składników odżywczych oraz transport zanieczyszczeń, co ma istotne znaczenie dla jakości gleby oraz ekosystemów związanych z wodą.
Do oceny ruchu wody w gruncie wykorzystuje się różne pomiary gruntu, które pozwalają na opisanie tego zjawiska. Najważniejsze z nich to przewodność hydrauliczna, potencjał wodny, wilgotność objętościowa oraz współczynnik filtracji. Przewodność hydrauliczna określa zdolność gruntu do przepuszczania wody, potencjał wodny opisuje siły, które wpływają na ruch wody w gruncie, wilgotność objętościowa informuje o zawartości wody w gruncie, a współczynnik filtracji pozwala na określenie szybkości przemieszczania się wody w gruncie. Badanie tych parametrów pozwala na zrozumienie mechanizmów ruchu wody w gruncie oraz prognozowanie zmian zachodzących w wyniku różnych procesów, takich jak nawadnianie czy susza.
W celu oceny ruchu wody w gruncie stosuje się różne metody pomiarowe, które można podzielić na bezpośrednie i pośrednie. Do metod bezpośrednich należy między innymi infiltrometr, który pozwala na pomiar infiltracji wody do gruntu, oraz tensjometr, służący do pomiaru potencjału wodnego. Metody pośrednie to między innymi metoda Guelph, polegająca na pomiarze spadku ciśnienia wodnego oraz metoda TDR (Time Domain Reflectometry), która pozwala na określenie wilgotności objętościowej gruntu. Wybór odpowiedniej metody pomiarowej zależy od celów badawczych oraz warunków panujących na danym obszarze, a także dostępności sprzętu i kompetencji badaczy.